W raporcie Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) zawarta jest informacja, że od 2081 do 2100 roku temperatura może być od 0,3 C do 4,8 C wyższa niż w latach 1986-2005.
W artykule pt. „Klimat. Co nas czeka?” opublikowanym na stronie Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej (imgw.pl), dr hab. Agnieszka Wypych powołuje się m.in. na dane IPCC i informuje, że wzrost temperatury i energii w atmosferze niesie ze sobą zwiększenie ilości ciepła nawet w największych akwenach ziemskich, a to spowoduje wzrost poziomu mórz i zakwaszenie oceanów. Należy spodziewać się większego natężenia huraganów, tornad, burz i zmniejszenia powierzchni globu pokrytych lodem (w znacznej mierze stopią się np. lodowce górskie i lądolody).
Na innych planetach zmiany takie wywołałyby co najwyżej wzmożoną ciekawość naukowców, ale Ziemia to jedyna zaludniona planeta, a więc skutki ocieplenia będą miały realny wpływ na życie jej mieszkańców. I to bardzo dotkliwy wpływ. Nie chodzi jedynie o zdrowie i samopoczucie, ale o gospodarkę – szczególnie rolnictwo, turystykę, transport, leśnictwo.
Porozumienie Paryskie z 2015 r., jak czytamy, dopuszcza maksymalny wzrost temperatury na poziomie 2 C w porównaniu z okresem przedindustrialnym (1850 – 1900). Ale Agnieszka Wypych zauważa, że dwa lata temu średnia roczna temperatura powietrza na kuli ziemskiej przekroczyła o 1 stopień Celsjusza średnią z okresu przedindustrialnego, a więc przy obecnym (od 1981 r.) tempie wzrostu 0,17 C na 10 lat, zachowanie zakładanych ograniczeń będzie trudne do utrzymania.
Co zatem czeka naszą planetę? Pustynnienie, małe opady. Woda stanie się prawdziwym rarytasem, szczególnie w okolicach zwrotników kuli ziemskiej. Dane demograficzne wskazują, że obecnie tereny te należą do najgęściej zaludnionych.
(pp)
