Powstał mural z podobizną poety Rafała Wojaczka. Odsłonięto go oficjalnie 29 maja w Mikołowie z okazji 50. rocznicy śmierci artysty.
Mural znajduje się przy siedzibie Instytutu Mikołowskiego im. Rafała Wojaczka (wejście od ul. Konstytucji 3 Maja 18 w stronę parku Planty).
Portret poety (kopia znanego zdjęcia z papierosem) z sygnaturą autografu odsłonięto w trakcie Mikołowskiego Maja Poetyckiego. W uroczystości wzięli udział poeci i artyści związani z Instytutem Mikołowskim oraz władze miasta: burmistrz Stanisław Piechula, wiceburmistrz Iwona Spychała oraz radny Mateusz Bies.
Organizatorami przedsięwzięcia był Instytut Mikołowski i Biuro Promocji Miasta Mikołów.
Mural to już drugi akcent w przestrzeni publicznej Mikołowa, który upamiętnia 50. rocznicę śmierci Rafała Wojaczka. 14 maja br. na stopniach schodów w parku Planty pojawił się wiersz poety pt. „Sezon”.
Rafał Wojaczek urodził się 6.12.1945 r. w Mikołowie, a zmarł śmiercią samobójczą w 1971 r. we Wrocławiu. Żył zaledwie 26 lat. Uznano go za największego buntownika i skandalistę wśród twórców czasów PRL-u. Zaliczany do poetów wyklętych. W 1965 debiutował w „Poezji”. W 1969 ukazał się jego debiutancki tom „Sezon”, znakomicie przyjęty przez krytyków. W 1970 ukazał się jego drugi i ostatni tom poetycki „Inna bajka”.
Główne tematy jego poezji to śmierć, miłość, fascynacja kobiecością i cielesnością (zazwyczaj ujętą w estetyce turpistycznej). Podmiot liryczny jego wierszy mówi najczęściej o bólu, ma poczucie odrębności, buntuje się przeciwko obłudzie świata i społeczeństwa, z drugiej strony uparcie penetruje mroczne zakątki ludzkiej duszy, bada swoje lęki, niepokoje, obsesje. Język jego poezji jest zazwyczaj bardzo naturalistyczny i brutalny, wypełniony somatyzmami i wulgaryzmami. Z drugiej strony pod dosadną warstwą językową często przemycał Wojaczek głęboki liryzm i pragnienie czułości.
(J)
