Wśród czystych technologii węglowych (określanych skrótem CTW) szczególne miejsce zajmują projekty wychwytywania i składowania dwutlenku węgla. Działania tego rodzaju to sekwestracja CO2. Określamy je skrótem CCS (z języka angielskiego: Carbon Capture and Storage – czyli Węgiel Wychwytywanie i Składowanie).
Dwutlenek węgla to główny oskarżony w sprawie efektu cieplarnianego. Dlatego podejmowane są starania, aby jak najmniejsze ilości tego gazu były emitowane do atmosfery podczas procesów przemysłowych. Skoro dwutlenku węgla nie można wysyłać w powietrze, podjęto działania, by trafiał głęboko pod ziemię. Sekwestracją objęto głównie wykorzystanie węgla w elektrowniach i elektrociepłowniach, hutach żelaza i stali, cementowniach, zakładach chemicznych.
Instytut Energetyki (ien.com.pl) zauważa, że najbardziej dynamiczny rozwój technologii CTW notuje się na etapie przetwarzania węgla, w tym m.in. w procesach oczyszczania spalin. Oprócz odsiarczania, selektywnej katalitycznej redukcji tlenków azotu, selektywnej niekatalitycznej redukcji tlenków azotu, odpylania, zaliczamy do tej grupy właśnie sekwestrację dwutlenku węgla (technologię CCS).
W związku z zaleceniami Unii Europejskiej minister środowiska rządu polskiego jeszcze w 2008 r. zlecił Państwowemu Instytutowi Geologicznemu Państwowemu Instytutowi Badawczemu kierowanie krajowym programem „Rozpoznanie formacji i struktur do bezpiecznego geologicznego składowania dwutlenku węgla wraz z ich programem monitorowania”.
W raporcie końcowym (pgi.gov.pl) PIG informuje, że najbardziej odpowiednie do podziemnego składowania dwutlenku węgla są struktury geologiczne tworzące naturalne pułapki, uniemożliwiające ucieczkę zatłoczonego tam gazu. Istnieją, jak czytamy, trzy zasadnicze typy struktur geologicznych nadających się do tego celu. Są to: głęboko położone poziomy wodonośne-solankowe, gdzie skałami zbiornikowymi są przeważnie piaskowce, wyeksploatowane złoża ropy i gazu oraz głębokie, nieeksploatowane pokłady węgla, zawierające metan.
(pp)
