Gazy cieplarniane, czyli takie, które przyczyniają się do ocieplenia klimatu, można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej zaliczymy te, które wytwarza sama natura np. przy wybuchu wulkanu lub na skutek spalania przez człowieka paliw kopalnych. Drugą grupę tworzą związki chemiczne niewystępujące naturalnie – ich twórcą jest człowiek. Są to fluorowane gazy nazywane F-gazami.
Jak informuje portal gov.pl do fluorowanych gazów cieplarnianych zaliczamy HFC – wodorofluorowęglowodory, PFC – perfluorowęglowodory oraz SF6 – heksafluorek siarki. Mówiąc w największym skrócie, to substancje zawierające w swojej cząsteczce pierwiastek chemiczny fluor i odznaczające się wysokim lub bardzo wysokim współczynnikiem ocieplenia globalnego GWP (skrót od angielskiej nazwy: Global Warming Potential), który porównuje wpływ na ocieplenie klimatu danego gazu w porównaniu z dwutlenkiem węgla.
F-gazy stworzył człowiek , by stosować je jako czynniki chłodnicze w chłodnictwie oraz klimatyzacji, jako czynniki spieniające do produkcji pianek i wyrobów zawierających pianki. Mają ponadto zastosowanie jako środki gaśnicze w ochronie przeciwpożarowej, rozpuszczalniki do czyszczenia metalowych części oraz elementów układów elektronicznych oraz jako gazy izolujące w rozdzielnicach wysokiego napięcia w elektroenergetyce oraz gazy pędne do produkcji aerozoli.
Problem polega na tym, że przydatność F-gazów w gospodarce jest duża, dlatego ich produkcja i zużycie na świecie bardzo szybko rośnie. To z kolei ma wpływ na klimat. W Polsce zagadnienia dotyczące redukcji emisji fluorowanych gazów cieplarnianych reguluje Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1951).
(pp)
