Wzmianka w liście z Ostaszkowa

W Pszczynie mówiło się, że to ogromnej siły mężczyzna, który najcięższy fotel w magistracie umiał podnieść jedną ręką. Jan Dragon, bo o nim mowa, był uczestnikiem trzech powstań śląskich, służył w Policji Województwa Śląskiego. Wiosną 1940 r. razem z ponad 6 tysiącami jeńców obozu w Ostaszkowie został zamordowany przez NKWD i pochowany w Miednoje, trzecim obok Katynia i Charkowa miejscu Zbrodni Katyńskiej.

Renata BOTOR-PŁAWECKA

Jan Dragon urodził się w 1896 r. w Wojciechowie koło Olesna Śląskiego. Był uczestnikiem trzech powstań śląskich. Od 1 czerwca 1919 r. do 12 czerwca 1920 r. był w armii gen. Hallera. Od 8 września 1920 r. do 25 czerwca 1922 r. służył w Policji Górnego Śląska, a następnie w Policji Województwa Śląskiego. Pracował na posterunku Mokre, które znajdowało się w granicach ówczesnego powiatu pszczyńskiego. Po ukończeniu Głównej Szkoły Policji Województwa Śląskiego w Świętochłowicach od 1 lipca 1923 r. pełnił służbę na posterunkach: Miedźna, Woszczyce i w Pszczynie (od IV 1931). 12 lipca 1939 został zastępcą komendanta w Woszczycach.

Ożenił się w połowie lat 30. W 1937 r. urodził się syn Stanisław. Gdy dziecko miało cztery miesiące, jego mama jednak zmarła. Malutkiego Stasia zobowiązała się wychować siostra zmarłej, Gertruda, która poślubiła wdowca.

We wrześniu 1939 r. wiele rodzin

uciekało na wschód.

Uciekali także Dragonowie z dwójką malutkich dzieci: dwuletnim wówczas Stasiem i drugim synem – półrocznym Bolesławem. W pewnym momencie małżonkowie musieli się rozdzielić w okolicach Stanisławowa na dzisiejszej Ukrainie. Policja miała rozkaz wstąpienia do Wojska Polskiego. Jak się potem okazało, była to rozłąka z mężem i ojcem na zawsze. Matka z dziećmi wracała do Pszczyny. Dotarła na dworzec w Oświęcimiu. Tam wydarzyła się tragedia – zmarł półroczny Bolesław. Kobieta próbowała jednak dostać się do Pszczyny, nie mówiąc nikomu o śmierci dziecka (krążyły bowiem informacje, że Niemcy martwe niemowlęta wyrzucają byle gdzie). Dziecko pochowano na pszczyńskim cmentarzu Wszystkich Świętych.

O ojcu nie było żadnych wieści. Oprócz jednej, która znalazła się w liście z Ostaszkowa. Napisał go do swej żony i dzieci Klemens Plewnia, komendant z Woszczyc, który był kolegą Jana Dragona jeszcze z posterunku w Miedźnej. Informował swą rodzinę, że znajduje się w Rosji, tęskni, ale jest zdrów. W liście znajdowało się jedno ważne dla Dragonów zdanie: „Jest tu Michalski, Cofała, Dragon, Grzyb starosta weselny Kafczyka”.

List datowany jest prawdopodobnie na styczeń 1940 r. [cytujemy go poniżej, z odpisu]. Z niego rodzina Jana Dragona dowiedziała się, że jest on w Ostaszkowie. Ale była to jedyna informacja o ojcu, który już nigdy nie wrócił.

W czasach PRL-u

na temat zdarzeń na wschodzie się nie mówiło. Stanisław Dragon, syn Jana Dragona, który dziesięć lat temu opowiedział mi historię swego ojca, pamiętał, że dopiero jastrzębska Solidarność w okresie stanu wojennego wydała broszurę o Katyniu.

– Ten, co mi ją dał, przestrzegał, że jak wpadną na jakąś rewizję, to będę miał kłopoty – wspominał pan Stanisław.

Losy ojca lepiej poznał dopiero w latach 90. XX w. Pojechał na spotkanie Stowarzyszenia Rodzina Policyjna w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Katowicach. W jednym z pokoi ściany były pokryte informacjami o osobach więzionych w Ostaszkowie (komplety kopii list dyspozycyjnych z nazwiskami jeńców m.in. obozu ostaszkowskiego zostały przekazane do Polski dopiero w 1990 r.). Wśród ponad 6 tysięcy nazwisk, pisanych po rosyjsku, Stanisław nie był w stanie jednak niczego na temat swego ojca znaleźć. Napisał więc do Polskiego Czerwonego Krzyża. Otrzymał odpowiedź. Było to w 1992 r. Dowiedział się z niej, że Jan Dragon przebywający w obozie dla jeńców wojennych w Ostaszkowie figuruje na wykazie nr 033/1 z 16 kwietnia 1940 r., sporządzonym przez NKWD w Moskwie z poleceniem przekazania dyspozycji szefa zarządu NKWD Kalinińskiej Obłasti.

„Należy przyjąć, że wymieniony został zamordowany w 1940 r.” – napisano.

W obozie zwanym ostaszkowskim umieszczono policjantów, żandarmów, żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza, funkcjonariuszy Straży Granicznej i Straży Więziennej. Został utworzony w byłym klasztorze prawosławnym na wyspie Stołbnyj na jeziorze Seliger w obwodzie kalinińskim, około 10 km od miasteczka Ostaszków. Wyspa była otoczona zasiekami. Na mocy decyzji z 5 marca 1940 r. Biura Politycznego KC WKP, najwyższej władzy partyjno-państwowej Związku Sowieckiego, rozpoczęły się masowe egzekucje. Akcja pozbywania się jeńców ostaszkowskich zaczęła się 4 kwietnia 1940 r. Egzekucje nie odbywały się jednak w samym Ostaszkowie. Więźniów wywożono do Kalinina (Twer), do Zarządu Obwodowego NKWD przy ul. Sowieckiej 6.

Rozstrzeliwanie rozpoczynano wieczorem,

kończono o świcie. W piwnicy, w tzw. czerwonym kąciku, przystrojonym propagandowymi afiszami, sprawdzano personalia skazanego, skuwano go i przeprowadzano do celi śmierci – ginął od strzału w tył głowy. O świcie samochody ze zwłokami jechały do odległej o 32 km miejscowości Miednoje. Tam, na terenie rekreacyjnym kalinińskiego NKWD, na skraju lasu, rzucano ciała do dołów i zakopywano. Nad jedną z mogił wybudowano potem… szambo.

Akcja „likwidowania obozu ostaszkowskiego” zakończyła się 22 maja 1940 r. Zamordowano 6311 jeńców Groby w Miednoje ujawniono dopiero w 1990 r. W tym samym roku, parę miesięcy wcześniej, w Charkowie znaleziono groby jeńców obozu w Starobielsku.

Od dawna wiedziano o Katyniu (tam pogrzebani zostali jeńcy obozu kozielskiego). Na informacje o miejscu spoczynku bliskich wciąż jednak czekają rodziny Polaków figurujących na tzw. ukraińskiej i białoruskiej liście katyńskiej (z obozów na zachodniej Ukrainie i Białorusi).

Polski Cmentarz Wojenny w Miednoje powstał w 2000 r. Jak mówił mi S. Dragon, wśród znajdujących się na nim cokolików poświęconych ofiarom mordu jest jeden upamiętniający Jana Dragona – aspiranta policji (to prezydent Lech Kaczyński nadał spoczywającym tam wyższe stopnie). Stanisław Dragon znalazł notkę biograficzną ojca w Księgach Cmentarnych Miednoje. Wśród ponad 6 tysięcy nazwisk wyszukał też policjantów, którzy służyli w przedwojennym powiecie pszczyńskim i, jak jego ojciec, spoczęli w Miednoje. Jest wśród nich nazwisko autora listu z Ostaszkowa, Klemensa Plewni.

Pan Stanisław marzył, by kiedyś w Pszczynie została ufundowana tablica upamiętniająca tych ludzi. Nieduża tablica, upamiętniająca 12 ofiar Zbrodni Katyńskiej, stanęła na cmentarzu Trzy Dęby. Jak mi powiedział 30.03.2020 r. S. Dragon, tablica z pełną listą policjantów nie powstała.

List Klemensa Plewni z Ostaszkowa

(pada w nim nazwisko Jana Dragona)

 Kochana żonko i dzieci

 Jak Wam już dwukrotnie pisałem, to znajduję się w Rosji. Jestem zdrów, mam się dobrze i życzę Tobie moja żonko tego samego, jak również i córkom. Co robi Dorcia. Czy Agnes i Stefa chodzą na naukę? Agnesce gratuluję dodatkowo na imieniny. Zaś Tobie droga żonko gratuluję na urodziny i to na marzec.

Dziwno mi bardzo, że dotychczas nie mam żadnej odpowiedzi od Ciebie, pomimo że z Orzesza od Rysia już tu list nadszedł. Wszystko jest bardzo dobrze, tylko tęskno mnie bardzo za córkami, za domem, a w szczególności za Tobą moja żonko, o czym dobrze wiesz.

Czy Karlik, Kurzak z Gardawie, Zimek, Śmietana Wilhelm z Woszczyc są już w domu? Ciesz się o ile jesteś w domu z tego, że nie uciekałaś, bo ja przeżałować tego nie mogę, że takie głupstwo zrobiłem, bo mogłem się wrócić. Proszę mi zaraz odpisać, a na przyszłość proszę pisać mi co tydzień, a co drugi list proszę przesłać jako polecony, o ile masz pieniądze.

Czy brat z Pszczyny powrócił już do domu, o ile tak, daj mu przy sposobności mój adres. Jak się Tobie powodzi w gospodarce? Jeszcze raz proszę Ciebie nie dawać nikomu drzewek z ogrodu oraz nie niszczyć ich podczas prac w ogródku.

Jest tu Michalski, Cofała, Dragon, Grzyb starosta weselny Kafczyka. Jeszcze raz proszę o natychmiastową odpowiedź, ponieważ to będzie największą dla mnie uciechą, gdy będzie mi można czytać list od Ciebie. Mam wszystkiego dosyć tylko prasówki brak, którą bardzo lubiłem. Gnębi mnie bardzo starość nadtem z czego i jak tam żyjecie. Czy nie wiesz tam co, kiedy nasz powrót nastąpi. Odpisać proszę w załączonej kopercie, a w razie by jej nie było, to na poniższy adres.

Najserdeczniej pozdrowienia zasyłam nasamprzód Tobie moja kochana żonko, następnie córkom i wszystkim innym krewnym i znajomym.

Pozdrawia Klemens z Ostaszkowa

POLICJANCI POLICJI WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO (PWŚL.) PEŁNIĄCY SŁUŻBĘ W POWIECIE PSZCZYŃSKIM W GRANICACH SPRZED 1939 R. – JEŃCY OBOZU W OSTASZKOWIE, SPOCZYWAJĄCY W MIEDNOJE:

• Józef Arendarczyk, ur. w 1891 r. w Łaziskach Górnych, od XI 1929 do VIII 1939 komendant posterunku w Kostuchnie, następnie w Mysłowicach.
• Józef Bobrowski, ur. 1896 r. w Bytomiu. W Policji Górnego Śląska od 1920, do końca 1922 na posterunku Mizerów, potem w Królewskiej Hucie i Chorzowie.
• Florian Borucki, ur. 1888 r., od 1933 na posterunku w Lędzinach (tam we IX 1939).
• Stanisław Brol, ur. 1894 r. w Babienicach, od 1937 na posterunku Piotrowice (tam IX 1939).
• Antoni Busz, ur. 1897 r. w miejscowości Magdalenki, od XII 1936 zastępca komendanta post. Łaziska Średnie, od XII 1938 komendant post. Wisła Wielka.
• Fryderyk Chrobok, ur. 1893 r. w Suchej Górnej, do 1925 w Michałkowicach, do 1929 w Siemianowicach, do III 1936 w Nowej Wsi, do XII 1938 na Posterunku Oficerskim w Pszczynie, potem w pow. frysztackim.
• Franciszek Cofała, ur. 1896 r., w PWŚl. od 1922, początkowo pełnił służbę w powiecie rybnickim, potem przez wiele lat w pow. pszczyńskim – we IX 1939 w KP w Pszczynie.
• Jan Dłubis, ur. 1892 r. w Chełmie Śl., w PWŚl. Od 1922, początkowo służył na posterunku Wola (do VIII 1923) i Stara Wieś, potem w pow. rybnickim i katowickim, w XII 1938 delegowany na Zaolzie.
• Szczepan Donotek, ur. 1886 r., służbę pełnił w więzieniu w Pszczynie.
• Jan Dragon, ur. 1896 r. w Wojciechowie koło Olesna Śląskiego, uczestnik trzech powstań śląskich; od 1 VI 1919 do 12 VI 1920 w armii gen. Hallera; w PGŚl. Od 8 IX 1920 do 25 VI 1922, a następnie w PWŚl. Pełnił służbę na posterunku Mokre, a potem: Miedźna, Woszczyce, od 3 IV 1931 w Pszczynie, w VII 1939 r. przeniesiony do Woszczyc.
• Stanisław Fryc, ur. 1886 r. w Siennej, od VI 1922 w KP w Pszczynie, potem w Bielsku (do VI 1923), potem w Drogomyślu i Kostuchnie, skąd w VII 1939 przeniesiony do Mizerowa.
• Józef Frysz, ur. 1899 r. w Krzyżowicach, do PWŚl. przyjęty w 1922 z przydziałem do KP w Pszczynie, potem w Królewskiej Hucie, Mizerowie (do XI 1923), Starym Bieruniu (do XII 1927), Mikołowie (do VI 1936), a potem na stanowisku komendanta post. w Tychach (tam we IX 1939).
• Franciszek Gnyp, ur. 1897 r. w Suchym Borze, w PWŚl. od 1922, do V 1939 r. na Posterunku Oficerskim w Pszczynie, potem komendant w Bieruniu Nowym.
• Paweł Gracka, ur. 1885 r., do II 1935 w komisariacie w Siemianowicach, potem na Post. Ofic. w Pszczynie.
• Józef Halemba, ur. 1907 r., od 1934 na post. w Wyrach.
• Piotr Jędrecki (Jendrecki), ur. 1898 r. w Biskupcu, od V 1939 na post. Mikołów.
• Alojzy Karnafel, ur. 1900 r., we IX 1939 na post. w Kosztowach.
• Grzegorz Klimek, ur. 1894 r. w Czarkowie, do VII 1934 w komisariacie w Katowicach, skąd przeniesiony na Post. Ofic. w Pszczynie, następnie w Mikołowie. Od VI 1939 na post. w Goczałkowicach.
• Jerzy Koloń, ur. 1897 r. w Kryrach, w PWŚl. od 1922 z przydziałem do KP w Pszczynie, do XII 1938 w Bielsku, potem we Frysztacie.
• Filip Kołodziejczyk, ur. 1898 r. w Adamowicach, od 1930 do V 1933 komendant Post. Ofic. w Pszczynie.
• Paweł Kopyto, ur. 1909 r. w Jastrzębiu-Zdroju, 1934-1937 w Łaziskach Górnych, potem w Murckach (do X 1937) i Pawłowicach (do III 1939), potem w pow. frysztackim.
• Jan Kożusznik, ur. 1896 r. w Błędowicach, 1928-1933 w Wyrach, do 1936 w Mizerowie.
• Jan König, ur. 1893 r. w Jasienicy, co najmniej od 1931 w pow. pszczyńskim, m.in. w Golasowicach.
• Jan Kubala, ur. 1896 r. w Hermanicach, 1929-1938 w Kostuchnie, potem na Zaolziu.
• Wojciech Kuta, ur. 1898 r. w Żukowicach Nowych, na post. w Mizerowie, od 1934 w Pawłowicach Śl. (tam we IX 1939).
• Józef Kycia, ur. 1902 r., w latach 192528 na post. w Wiśle Wielkiej, potem w pow. cieszyńskim.
• Michał Latusek, ur. 1890 r. w Wygorzelach, na post. w Lędzinach, od 1927 r. w Bieruniu Starym (tam we IX 1939).
• Jan Leszczyna, ur. 1888 r. w Twardawych, do 1926 na post. w Mokrem, do 1927 w Mikołowie.
• Konrad Macioszek, ur. 1896 r. w Radoni, 1933-35 w Kosztowach, do IX 1939 komendant w Łaziskach Górnych.
• Józef Marciniak, ur. 1897 r. w Pietrkowicach, od 1927 na Post. Ofic. w Mikołowie (tam we IX 1939).
• Artur Mendrala, ur. 1891 r. w Jaworznie, od 1929 na post. w Bieruniu Starym, od 1938 r. w Bielsku.
• Maksymilian Michalski, ur. 1893 r. w Bańgowie, 1930-31 Łaziska Śr., do IV 1933 Łaziska Górne, do VIII 1933 Miedźna, potem Woszczyce i Chełm.
• Franciszek Miczek, ur. 1900 r. w Miedźnej, 1938-VIII 1939 na post. w Kosztowach, potem w Kostuchnej.
• Leopold Miczek, ur. 1916 r. w Łyżbicach, od XII 1938 na post. w Pawłowicach (tam we IX 1939).
• Rudolf Miozga, ur. 1898 r., od 1937 r. na post. w Orzeszu (tam IX 1939).
• Maksymilian Moskwa, ur. 1896 r., od XII 1935 r. w Kostuchnej, we IX 1939 w Rybniku.
• Jerzy Mozler, ur. 1911 r., służył w komisariacie w Mizerowie (do X 1932), potem m.in. w Katowicach.
• Stefan Franciszek Musiedlak, ur. 1913 r. w Hamm, w V 1939 przydzielony na post. w Wyrach.
• Ludwik Nierostek, ur. 1910 r. w Żywocinach, od XII 1938 w Wiśle Wielkiej.
• Stanisław Nowak, ur. 1900 r. w miejscowości Sielpija Wielka, od VIII 1939 w Mikołowie.
• Jan Pająk, ur. 1894 r., w 1923 r. na post. w Bieruniu Starym.
• Wilhelm Pająk, ur. 1891 r. w Łaziskach Śr., w PWŚl. od 1922 – w Wyrach, potem w pow. świętochłowickim i w 1939 r. znów w Wyrach.
• Franciszek Pawłowski, ur. 1899 r., w 1938 r. w Wyrach, Mizerowie, potem na Zaolziu i pow. rybnickim.
• Walenty Piekorz, ur. 1893 r. w Świerczyńcu, do V 1928 służył w Pszczynie, do 1931 w Królewskiej Hucie.
• Franciszek Pierchała, ur. 1897 w Kamieniu, w 1939 na post. Pawłowice.
• Karol Pietrykowski, ur. 1898 r. w Mysłowicach, w 1922 na post. w Miedźnej.
• Dominik Pietrzyk, ur. 1909 r., od XII 1938 na post. Świerczyniec, potem w Katowicach.
• Józef Pillich, ur. 1894 r. w Pierścu, od 1924 w Żorach, Pszczynie, Mikołowie, Rybniku, Katowicach, od 1938 we Frysztacie.
• Klemens Plewnia, syn Józefa i Marianny z Cofałów, ur. 1896 r. w Miedźnej, uczestnik powstań śląskich, od I 1921 w pol. policji plebiscytowej, w PWŚl. od 1922, służbę pełnił na post. w Woszczycach (do III 1927), w Mizerowie (do IV 1933) i ponownie w Woszczycach.
• Paweł Płachetka, ur. 1893 r. w Jaroszowicach, do kon. VII 1922 w Pszczynie, potem w Orzeszu, Mikołowie (do 1929), Goczałkowicach (do IX 1933), na post. w Miedźnej jako komendant, a we IX 1939 komendantem post. w Goczałkowicach.
• Jan Pukała, ur. 1897 r. w Siemianowicach, od 1927 na post. w Piotrowicach, od VIII 1938 na post. w Tychach.
• Karol Rossa, ur. 1900 r. w Katowicach, w 1934 w Mizerowie, potem w Pawłowicach (do 1938).
• Józef Santarius, ur. 1886 r., w latach 1937-38 na post. w Mikołowie.
• Franciszek Simka, ur. 1896 r., w PWŚl. od 1922, do I 1935 w KP w Pszczynie, potem na post. w Goczałkowicach (do VIII 1939), następnie w Siemianowicach.
• Waldemar Skarski, ur. 1912 r., od VII 1939 w KP Pszczyna.
• Erwin Skowronek, ur. 1909 r. w Nowych Hajdukach, od V 1939 na post. w Wyrach.
• Alojzy Sławik, ur. 1900 r., w PWŚl. od 1928, do II 1929 w komisariacie w Pszczynie.
• Franciszek Streibel, ur. 1894 r. w Mikołowie, do VIII 1923 na post. Pawłowice, potem w Mysłowicach.
• Jan Studnicz, ur. 1890 r., do 1923 komendant w Bieruniu Nowym, do 1928 w Mysłowicach, ponownie w Bieruniu Nowym, w 1931 w Pszczynie, od 1937 w pow. świętochłowickim i w Chorzowie.
• Józef Szarowicz, ur. 1898 r. w Parnicy, w PWŚl. od 1923, do XII 1932 na post. w Goczałkowicach, potem w Żorach.
• Karol Szarzec, ur. 1914 r. w Suchej Średniej, w PWŚl. od kon. 1938, m.in. w Mysłowicach i Mikołowie.
• Teofil Szczęsny, ur. 1895 r. w Marklowicach, od VII 1939 komendant post. w Pawłowicach.
• Walenty Szromczyk, ur. 1895 r. w Woli, od poł. 1939 na Post. Ofic. w Pszczynie (tam we IX 1939).
• Izydor Szuła, ur. 1897 r. w Pielgrzymowicach, w 1939 komendant post. w Imielinie.
• Józef Szymała, ur. 1898 r. w Dąbrówce, w 1923 na post. w Pszczynie.
• Józef Świerkot, ur. 1898 r. w Starej Wsi, we IX 1939 komendant Post. Ofic. w Mikołowie.
• Jan Tetla, ur. 1898 r. w Studzionce, w PWŚl. Od 1922, do I 1931 komendant post. w Lędzinach, potem w Mikołowie, a następnie komendant w Łaziskach Śr. (tam we IX 1939).
• Klemens Ucher, ur. 1894 r., 1937-39 w Golasowicach, mianowany komendantem post. w Miedźnej (tam we IX 1939).
• Jan Urbańczyk, ur. 1896 r. w Cielmicach, w pow. rybnickim, a potem pszczyńskim: do I 1934 w Pawłowicach, do I 1935 w Goczałkowicach, przeniesiony na Post. Ofic. w Pszczynie i tam we IX 1939.
• Jan Wajchert, ur. 1916 r., w V 1939 skierowany do Mikołowa.
• Ignacy Walkowiak, ur. 1898 r. w Lubiatowie, w PWSl. od 1925, do XI 1926 w Kobiórze, do II 1939 w Pawłowicach, potem w pow. frysztackim.
• Teofil Wawrzyniak, ur. 1894 r. w Knurowie, do VI 1923 w Goczałkowicach, do I 1924 w Miedźnej, potem w pow. rybnickim i znów w Goczałkowicach (do X 1925).
• Wiktor Wawrzyńczyk, ur. 1913 r. w Niedobczycach, w V 1939 skierowany na Post. Ofic. w Pszczynie, gdzie służył we IX 1939.
• Rudolf Węglorz, w 1923 r. pełnił służbę na post. w Mikołowie.
• Julian Woźniak, ur. 1901 r. w Zielonczynie, po 1937 na Post. Ofic. w Pszczynie.
• Franciszek Wróbel, ur. 1901 r. w Łące, do1926 w Królewskiej Hucie, potem w Katowicach i w Orzeszu, od 1934 na post. Murcki, w 1939 w Jaworzu Dolnym.
• Stanisław Wyleżuch, ur. 1895 r. w Suszcu, do XI 1926 w pow. bielskim, do III 1928 jako komendant post. w Miedźnej, potem w Orzeszu, skąd w 1934 przeniesiony do Bańgowa, a w 1936 do Szopienic.

POLICJANCI URODZENI W PSZCZYNIE I OKOLICACH, SŁUŻĄCY POZA POWIATEM PSZCZYŃSKIM, POCHOWANI W MIEDNOJE:

• Jarosław Kempny, syn Ferdynanda i Amalii, ur. 1912 w Porębie [może też chodzić o inną Porębę niż ta koło Pszczyny – przyp. red.], w PWŚl. od VI 1938, służył w pow. frysztackim, początkowo w Boguminie Nowym, od IV 1939 w Rychwałdzie.
• Jerzy Kędzior, syn Franciszka i Marianny, ur. 1895 w Piasku, uczestnik powstań śląskich, w PWŚl. Od 1922, służył w pow. świętochłowickim i lublinieckim.
• Paweł Pachół, syn Pawła i Agnieszki z Kempnych, ur. 1886 w Brzeźcach, w PWŚl. od 1922, służył w pow. rybnickim, w Boguszowicach, Chwałowicach, Radlinie, Niedobczycach.
• Ludwik Szafron, syn Józefa i Jadwigi z Piórków, ur. 1900 w Studzienicach, w PWŚl. od 1927 r., służył w pow. rybnickim na post. w Czerwionce, a w 1938 w Paniówkach.
• Franciszek Szymkowiak, syn Józefa i Agnieszki z Augustyniaków, ur. 1894 w Górze [może też chodzić o inną Górę niż ta koło Miedźnej – przyp. red.], w PWŚl. od 1922, służył w Katowicach i pow. katowickim.

Historię Jana Dragona opowiedział mi w 2010 r. jego syn Stanisław. Po raz pierwszy opisałam ją w artykule pt. „Jedyna wiadomość z Ostaszkowa” opublikowanym w Echu nr 16 z 21.04.2010. W części historycznej korzystałam m.in. ze wstępu do Ksiąg Cmentarnych Miednoje. Wykaz policjantów opracowałam na podst. notatek Stanisława Dragona z Ksiąg Cmentarnych Miednoje. Artykuł w tej wersji ukazał się w papierowym wydaniu „Nowego Info” nr 7 z 31.03.2020 r.

Materiał jest chroniony prawami autorskimi.

Czytaj także:

Dziewczyna z warkoczami