Tyskie wspomnienie śp. Pawła Adamowicza: znicze ustawione w serce i „The Sound of Silence”. Dzisiaj (19.01) na placu przed pomnikiem Walki i Pracy w Parku Miejskim Solidarności w Tychach o godz. 12.00 zapalono znicze w akompaniamencie puszczonej z głośników piosenki „The Sound of Silence” (Brzmienie ciszy) – tak uczczono pamięć śp. Pawła Adamowicza, tragicznie zmarłego prezydenta Gdańska. Niektórzy uczestnicy zgromadzenia udali się następnie do Urzędu Miasta Tychy, by wpisać się do księgi kondolencyjnej.
O godz. 12.00 w Bazylice Mariackiej w Gdańsku rozpoczęła się msza święta żałobna w intencji śp. Pawła Adamowicza, prezydenta Gdańska, 13 stycznia śmiertelnie ugodzonego nożem na gdańskiej scenie podczas 27 finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy (dzień później zmarł w szpitalu).
Dokładnie w tym samym czasie, gdy wierni w bazylice modlili się za spokój duszy tragicznie zmarłego prezydenta Gdańska – w Tychach na placu przed pomnikiem Walki i Pracy (popularnie zwanym Żyrafą), przy akompaniamencie dobiegającej z głośników piosenki z 1964 r. pt. „The Sound of Silence” (Brzmienie ciszy) – śpiewanej w oryginalnej, angielskiej wersji – zgromadzono się wokół dużego serca utworzonego z czerwonych zniczy. Co jakiś czas, ktoś podchodził i zapalał swój znicz. W pewnym momencie na placu było ok. 200 osób. Niektórzy przyszli z przyklejonymi do ubrań sercami WOŚP. Jedna z uczestniczek nosiła na plecach biało-czerwoną szarfę (flagę).
Wśród zebranych byli m.in. przedstawiciele władz Tychów, rodziny z dziećmi.
Nie odmówiono wspólnej modlitwy. Milczano. Po kwadransie zebrani zaczęli się rozchodzić, choć wciąż od czasu do czasu podchodzili nowi uczestnicy, zapalając znicze. W końcu plac opustoszał.
Niektórzy uczestnicy tej uroczystości udali się do Urzędu Miasta Tychy, by wpisać się do wyłożonej tam księgi kondolencyjnej.
Oto przetłumaczony tekst piosenki „The Sound of Silence”, która rozbrzmiewała dzisiaj na placu przed pomnikiem w Tychach:
Witaj ciemności, stara
przyjaciółko
Znów przyszedłem z tobą porozmawiać
Ponieważ jakaś wizja, zakradając się cicho
Zostawiła swe nasiona gdy spałem
I wizja, która została zasiana w mym umyśle
Wciąż pozostaje [żywa]
W dźwięku ciszy.
W niespokojnych snach szedłem sam
Wąskimi wybrukowanymi uliczkami
W blasku ulicznej lampy
Postawiłem kołnierz, aby schronić się przed zimnem i wilgocią
Kiedy moje oczy przeszył błysk neonowego światła
Które rozdarło noc
i dotknęło dźwięku ciszy
W tym nagim świetle ujrzałem
Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej
Ludzi, którzy rozmawiali nie mówiąc
Ludzi, którzy słyszeli nie słuchając
Ludzi piszących pieśni, którymi nigdy nie podzielą się ze światem
I nikt nie ośmielił się
Zakłócić dźwięku ciszy.
„Głupcy”, rzekłem, „Nic nie rozumiecie
Cisza rozrasta się jak nowotwór
Usłyszcie moje słowa, abym mógł was nauczać
Chwyćcie moje ręce, abym mógł was dosięgnąć”
Lecz moje słowa, jak ciche krople deszczu, opadały
I rozbrzmiewały echem
W studniach ciszy.
A ludzie kłaniali i modlili się
Do neonowego bożka, którego sami stworzyli,
A znak rozbłysnął swym ostrzeżeniem
W słowach, z których się składał
Głosił, że słowa proroków są zapisane na ścianach metra
I klatkach kamienic
I szepcą w dźwiękach ciszy.
Tłumaczenie tekstu piosenki: https://www.tekstowo.pl/piosenka,simon__garfunkel,the_sound_of_silence.html
(icz)
